Jęki i śmiech w opuszczonym lesie? nie wychodzę, nie wiedząc, co się stanie.

Cichy las, bez hałasu i prawie nikogo? no nie, idąc z krzaków słychać śmiech i jęki. idę dalej, aż znajduję tę małą grupę nieznajomych, którzy próbują się schować, żeby złapać ręce i zjeść ich kutasy. Mam ich, żeby pozwolili mi patrzeć, kiedy do nich strzelam.